Şu Haziran Geceleri Şiiri - Mehmet Çoban ...

Gülmelerini topluyorum, mehtap döküldükçe odama
Gülüşün çok güzel, adeta bir sevda nehri
Akıyorsun içime, içime
Her gece
Şu an
Ne gözümden kayb ol
Ne yanıbışımda
Nede gökyüzünde  
Yüzün
Hep ellerimde kalsın
Ne olur
Güzelliğinin yanında
Sönük kalan
Ay'a takılıp gitme
Yanına al, bir kaç yıldız
Kümelerini
Ver ellerini ellerime
Seninle
İnelim İstanbul'un
Sahillerine
Umutlar gerçek olsun diye
Şafak görmemiş
Ülkemizin
Aydınlanmış yarınlarına
Avuçlarca
Işık taşıyalım seninle
Seher vaktin güzelliğinde
Katran karası karanlığı geride bırakarak
Ihlamurların, zambakların çiçek açtığı şu haziran'da

Gizem dolu gecelerde, efsane dolu vebalsız yüzüyle
Karanlığın en koyulaştığı yerde
Ay'ın mehtabından da
Daha çok ışık saçan
Bakışları aydınlık
Ey ülkemin
Asil kadını
İstanbul martılarının
Çığlıkları
Kanat çırpışları
Yankılandıkça
Şu upuzun haziran
Gecelerinde
Ve
Derinliğinde
Özgürlüğün izini sürdüğüm
Gümüş renginden
Gülüşünle
Ruhumu serinlet
Boyası kudretten saçlarını
Baştanaşağı, bedenime dağıttarak, ört üstüm bu gece

Yıldızsız, mehtspsız karanlıklar kadar yalnızım hep
Sanki birşeyler eksik bende
Dünya mı yok, ben mi
Algılayamadım
Hiç
Aldığım her nefes boğum, boğum
Hüzün serpışıyor
Geceme
Hep
Bir sessizlik var
İçimde
Şiirlerimde bazen Dersim'ı
Bazen Kağızman'ı
Bazen Varto'yu
İsminin yerine kullandığım
Yaşam seferberliğinde
Her an
Gülüşü aklımda olan
Çok şey öğrendim senden
Sabrı
Umudu
Sevgiyi
Özgürlü kavgasını
Gel günaha girelim
Bu gec
Seninle
Kars balı gibi kokan tenin
Değsin tenime
Eğer
İstersen bu gece
Seninle, yürüyelim sahillere
Yıldızlar üşüşsün
İstanbul semalarına
Yeterki sarıl ruhumun en derinliklerine
Gülüşünden, aydınlık taşıyalım , ülkemzin her köşesine

Mehmet Çobanoğlu
06.06.2021
İstanbul