şu hayatta herkesin denize nazır hayalleri vardır.
benim hiç olmadı.
oysa denize nazır bir semtte doğdum,büyüdüm.
arkadaşlarım kumdan kaleler yapardı,
benim gözlerim dalgaların kıyıdan neler götürdüğüne bakardı.
şu hayatta herkesin denize nazır umutları vardır.
benim hiç olmadı.
iskele önlerine randevu vermişliği,
deniz kenarında yariyle el ele gezmişliği,
tekrar görüşmek için sözler alınır,gidenlere el sallanırdı.
benim aklım istesede gelemeyecek olanlara takılırdı.
şu hayatta herkesin denize nazır özlemleri vardır.
benim hiç olmadı.
herkes yakamozları seyre dalıp iç çekerdi,
hasretler had safhaya ulaşır,yanık türküler söylenirdi.
benim sessiz çığlıklarım yakamozları alabora ederdi.
şu hayatta herkesin denize nazır bir yalnızlığı vardır.
bu belki de onlarla aramdaki tek ortak noktaydı.
onlar içinde olmak istedikleri gemilere el sallamakla yetinirdi,
benim içimde kopan fırtınalar ne gemileri devirirdi...
Seninle zaman su gibi akmasın....//.... Dursun yerinde..
Kayıt Tarihi : 13.12.2014 09:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens