Üç çocuğum yetim,rahmetli eşim
Ağardı saçlarım genç iken yaşım
Yatacak bir yerim yok be kardeşim
Ruhuma hüsranı ekti şu gurbet.
Hırsızlık yapamam, hileyi sevmem
Karnım doysa yeter, başka istemem
Nasihatin boşa,köye dönemem
Bir ekmek peşinde çekti şu gurbet.
Ben, her gün derdime bin dert katarım
İş bulursam seve,seve tutarım
Hasır üstü olsa bile, yatarım
Acı ateşinde yaktı şu gurbet.
Sıladan ayrıldık,hep yaslıyızdır
Ne dense dinleriz pek usluyuzdur
Aç sefiliz amma, namusluyuzdur
Garip unvanını taktı şu gurbet.
18-4-1970
Yusuf Değirmenci emekli em. müd.
Kayıt Tarihi : 7.2.2008 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir bir vatandaşın eşinin silada ölümünü haber alması neticesinde gidecek yol parası bulamadığı için karakola gelerek bizden yardım isremesi esnasında anlattılarından etkilenerek yazılmıştır
Üstadım;
Çok çok teşekkürler, bana eski günleri
hatırlattınız, sılanın gözümüzde tüttüğü
günleri.. O zaman küçüklerin büyüklere karşı
saygıları ve büyüklerin de şefkatleri doruk
noktalardaydı, mektuplarla göz yaşları
gönderirdik. Şimdi ulaşım vasıtaları, hatta
muhabere vasıtaları çok olduğu halde, bebeler
yakında bile olsalar, bizlerdeki o görüşme şevkimizin
alt dallarına bile yetişemiyorlar.
O eskidenmiş yenilere anlatamayız, eskileri
saadet-i ebediye alemine gönderdik ama hasret
gittik. Ne yapalım emir büyük yerden.
ÜSTADIM tebriklerimi sunar
muhabbetle selam ederim.
TÜM YORUMLAR (28)