Şu Gurbet Şiiri - Servet Yıldırım

Şu gurbet bitirdi bizi
Ne imkan ne çare kaldı
Tarih oldu sırrı gizi
Ne çevre ne yöre kaldı

Ne bayramı bayram gibi
Ne seyranı seyran gibi
Oğlu kızı üryan gibi
Ne adet ne töre kaldı

Köyler bomboş ıssız kaldı
İnsanları şehre doldu
Her yer beton bina oldu
Ne tepe ne dere kaldı

Kimi aşı zor pişirir
Kimi göbek kor şişirir
Çoğu insan var döşürür
Ne sakat ne köre kaldı

Göz dağımız vahşi batı
Hormonludur eti otu
Sucuk ettik iti atı
Ne domuz ne fare kaldı

Emanetim yaran derin
Ya öl kurtul yada sürün
Bitti hayat bitti ömrün
Ne zaman ne süre kaldı