Su Gülüsün Mislina Şiiri - Hayrettin Ta ...

Yüreğimde su gülün büyür. Berrak yapraklarını salar aşkımızın sonsuzluklarına.Yapraklarında sevginin cümleleri. Suyun adressiz kabarcıkları arasında zelal bir ömre akıyoruz.

“Su gülüm” suyun içinde yalnız damlalarınla beslenir. Sen ağlamaya devam et Mislina.

-Gönlüm ah gönlüm aynı suyun gülüne dört mevsimi yapraklarına sunar!
Derbederliğimi anlamadı suyun özü. Bu kadar nemli isteyişin sırrı nedir diye sordular.

-Bir daha kadar değil, bir “deha” kadar benim sevi atlasımdaki sevda sonsuzluğu.
Bu “Deha,” aşkın gücünü üst benliği taşır.İsimsiz güzelliklere ular.

-Sana kendim olarak geldiğim benlik basamağındayım.Gereksinimlerimin istendik haritası seni başkent olarak gördü.

-Seninle olmayı iç sözüyle onaylamış bakış ermişiyim.

-Sevincimiz büyük… Sevdik.Her sevgi içsel bir manzaraya açılmak değil, yeni gözlerle içimizdeki gözleri körlükten kurtarmaktır.
-Sevmek insanı eğiten en yüce eğiticidir.

Çünkü aşk, ruhsal, boyutta bir eylemin devinimidir.Ruhunu bilen, kendini bilir, kendini bilen aşka tümlenir.
-Yani aşk öz’lerin birbirini özleyerek bulması, buluşmasıdır.

Aslında içimizdeki karışıklıkları düzene sokmaya çalışan iç çocuğun haz anarşizmidir. Hazların anarşizmi karşı bir cinse direnişlerini salar.Sevme, sevilme, beğenilme, arzularını sağma çatışmasıdır aşk.

Bir yarayış ya da arayış toplamadır aşk .Biraz gözyaşı, biraz
mutluluk, biraz çoşku, biraz son…en çok da ucu sivri acılar…Sinemize batıp her dem kanatacak kadar sivri ve uzundur.

-Eşit sevmek yoktur aşkta.Biri daha çok sever, daha çok acı çeker, bekler.Her şeye rağmen hayal kırıklarını can kırıkları içinde bırakıp giden sonsuz ve onsuz içsel diriliştir aşk.Mislina,sen her duygunun karışımı gibi aşkta öteler sundun.

Aşkın insanı getirdiği noktaya seninle vardım, aşk içre aşka ulandım, aşk öte aşklara ötelendim. Gerçek aşkın tadına adınla başladım.
-Yürüyüş ömredir,sen bu yolun etrafındaki su gülüydün. Yapraklarındaki berraklara, gözlerindeki nemli iklimlere, bakışındaki sonsuz ilgilere, içinde bana uyarlanmış özerk heveslere, bir de yalnız bana harcadığın nefesine geldim.

Ve iradem kadar zayıfım bilesin. İnsan iradesi kendi zayıflığını ölçmez ; ama mutlak irade karşısında zayıflığını bilir.

Şimdi iradenin arasözü olarak seni aldığım bu aşk cümlesinde açıklanan, sevdalanan öğe sensin Mislina.
-İçimin çekimlerinden belli ki en öncül eylem sensin.Bütün kişilere göre çekimledim; ama “sen” bitmedi.

Kendimle kumar oynayıp senin kazandığım için; nefesim kesildi, umudum tükendi,vuslat yolumu kesti, bütün duygular küstü.

Çırılçıplak ruhun gizli öznesi olarak yüklemine geldim.Yükünü taşıyabilirim dedin.
-Bütün hücrelerimi denetledin, beni ben’den çaldın. Yüce bir duygu var seni yüceltecek diye kandırdın bütün hislerimi.Toptancı yaptın içimdeki her şeyi.Varımı yoğumu, yokluğumu sana verdim,sevdim Mislina.

-Su gülü olup nur yüzünü serdin ömrüme. Bir öpücük istedim annen baban hayrına, su gülünün gölgesinde bütün hayırlı öpüşlerini serdin.Ben şimdi iyi değilim sular içimde kazan kaynattı.
-Su gülünün dikenleri yok, yalnız kabarcıkları var damlalarına benzer.
Şimdi onlar batıyor sineme, şimdi senin su gülünün dalgalı yaprakları vuruyor vicdanıma.
*Nerde su gülün, nerde nur yüzlün, nerde suları paklayan gönül dervişen? Neyiniz neden suskun?
Neyin yolundayım bilemedim Mislina. Çaresizliğin tek çaresi bir ömür daha gelmelisin.