Su gibi sarıl bebek Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
kaçışır
gözlerinde kıvranan eflatun gece
fırtınadan kalan
düğümlü korkuyla

bebeklerinden yavaşça süzülen
umutsuzluğun
dolar incinerek gamzene

aynı yerden kavuşur
gün ertesi
çirkin sesli kuşlarla
eksik kelimelerin

yazgın
güneşe karşı bir çift heybe
içinde ağlak satırlar dolu
biter mi bu yolculuk
biter mi gölgen bir avuç kum

su gibi sarıl gövdene
gençliğin kadar eski bu yıldız
soyun
soyun uykundan

arama kazandığın düşlerini
nasıl zorsa dokunmadan öpmek
öylesine geri koşuyor ellerin
tuzu kalmış mı ömrün
sabret

herkes kadar aklının karanlığısın
attır imzanı
gök kubbe ağırlaşsın
.
.
.