Yeni idrak eyledik; nimetin kıymetini!
Kaybedince anladık; ne demek “aziz” olmak!
Göstermesin o kerim; bundan daha bet’ini!
Bir yoklukla anladık; nasılmış aciz olmak!
Ne oldu barajlara; sular niye kurudu?
Hani yeter miktarda; depolama var idi?
Hani doğa dostuna(!) : sadık bağlı yar idi?
Attı insi gaflete; nimeti ucuz bulmak!
Gelir geçer bulutlar; niye vermez yağmuru?
Niye sağmaz yeniden; rahmeti duru duru?
Vermez izin idrak’e; beyindeki gaf kiri!
Her kula nasip değil; bunlardan ibret almak!
Aciz kalan yetkili; nehirlere yönelir(!)
Kanal açar durmadan; dağı taşı dolanır!
Hiç düşünmez nehirler; suyunu kimden alır!
Hak vermezse semadan; yakındır naçar kalmak!
Kire battı şehirler; tathir için su akmaz!
Herkes telaş üretir; asıl sebebe bakmaz!
Sözde aydın olanlar(!) : ümit ışığı yakmaz!
Hakka rücu olmazsa; ufukta helak olmak!
Çoklar gafa devamda; plajlara akın var!
Zannediyor cahiller; tuzlu suda sükûn var!
Başladılar görmeye; yabacılar bak zarar!
Çoklara kader(!) olur; denizde bela bulmak!
Yeter artık uyanın; gider durum kötüye!
“Ah ve eyvah” ekerek; kem gitmeyin atiye!
İkaz eder çok ayet; dön tarihe bak diye!
Ders alıp ta dönmezsek; sevsin bizi Hak niye?
31.07.2007-İzmir-
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
suyun kıymeti barajlar kuruyup göktende rahmet gönderilmeyince yeni yeni anlaşılmaya başladı.ama bir kısım doğaperstler ve gafiller,bu musibetin gerçek sebebini araştırmak yerine ve günahlarına tövbe etmek yerine günü kurtarmaya ve plajlarda yüzerek musibetin dehşetini görmezden gelmeye çalışıyorlar. bu şiirimde bu cehalet örneklerine dikkat çekmek istedim.

TÜM YORUMLAR (1)