Su Gibi Aziz Olmak (2) Şiiri - Cihat Şahin

Hayat suyla başladı, yani; odur vesile;
Alem denen kainat, ondan geldi husule.

İnsanoğlu bir sudan; hem de necis türünden;
Anmaz fazla adını, hayâsından, arından!

Her bir şeyi yaratmış, Kadir Mevla bak sudan!
Münkirliğe bahanen; gayr-i ciddi, pek sudan!

Asla mahrum etmesin, kullarını Hak sudan;
Sığınırız ona biz; helak eden çok sudan!

Hayat olmaz su yoksa şahit buna hal-i Arz;
Ne müstehap ne sünnet, onu içmek kula farz!

Tahir’ini tercih et, leziz olan suyu bul!
Her içişte hamd edip, dünya, ukba aziz ol!

Muhtaç ona nebatat ve de muhtaç hayvanat;
O, olmazsa olmaz ot, olmaz davar, hayvan, at.

insan susuz yaşamaz, ona bağlı varlığı;
Hayatını etkiler, elbet onun darlığı!

Kuşa, kurda elzemdir, hava kadar aş kadar;
Yani; elzem, zaruri, kardeş kadar eş kadar!

Onu veren Allah’tır; minnet duyma saki’ye;
Eda eyle şükrünü, Rahman olan baki’ye!

Olmasaydı deniz, göl, olur muydu nehirler?
Akmasaydı ırmak, çay, kurulmazdı şehirler!

Devr-i daim yaptırır, Rabbin suya, buhara;
Olmasaydı şu devir, işin yoksa su ara!

Bir altına değerdi, her damlası o suyun;
İnmeseydi buluttan, verir miydi de kuyun?

Buhar, bulut sırf perde; onu veren zat başka!
Doğa deyip durmasan, bulsan onu sen keşke!

Su herkese rahmettir, dönüşmezse afet’e;
Varsa ona istihkak, Rabbim bizi affede!

Koyma bizi ey Rahim; dünya, uhra rahmetsiz!
Olmasa da liyakat; lütfet bize zahmetsiz!

Cihat ŞAHİN
11.05.2011-İZMİR