Su Gibi Şiiri - Hasibe Tülüoğlu

Her biri ötelere uzanan eyyy gönül yangınlarım.

Beni kucaklayan sarhoşluğum.

Dilimin ilk hecesi,serzenişim.

Çağlara uzanışım.

Ümitsizliği yok ettiğimden beri nicedir bu gökyüzünün

Gülümseyip kucak açışı.

Ne bu melodiler böyle?

Kulağımı yıkarcasına.

Hani kaybolup giden matemlerim

Gün yüzüne çıkan katmanlarım.

Sıyrıldıkça içine battığım

Yara içindeki şifam.

Ömrüm kaldı mı ki ey ufuklar?

Geceler,gündüzler ve dahi kainat.

Seviyorum, seviyorum

Sevilmeyi değil,sevmeyi seviyorum.

Bakmayı değil görmeyi seçiyorum.

Sonbahar yapraklarından akan gözyaşlarıyla

Yıkıyorum içimi.

Solumu bir yanıma sağımı da bir yana koyup

Hangi ölçü tartacaksa, birleştirmeyi bütünleştirmeyi seçiyorum.

Ne yazar gam, keder, elem faturamızda?

Neyi var Güzelliğin,neyi var mutluluk,neşe sevinç

Heyecanlarımızın sonunun?

Geçici azizim geçici,sonlu fani.

Muhtaç nefeslere,muhtaç kalp atımlarına.

Nasıldır nicedir ki bu yaşamak öyleyse?

Ki ölüm de olmadığına göre.

Neyi getirir bize bu yürüyüş,bilinmez.

Ama yol güzel,yol su gibi,yol tarifsiz.