Şu gerçeği Şiiri - Elif Kübra

şu gerçeği,
sok o kafanın içine,
mutluluk senin neyine?
gülmek senin neyine?

anla artık şunu,
çöz onun huyunu.
güvenme sakın ona,
aynı acıyı yaşatır sana yüz defa.

tabi sen safsın,
hiçbir işi kolay kavrayamazsın.
cahil olma be kızım,
affetme onu kırılırsın.

sen bir şehrin ortasındasın,
diğer yıkık binaların arasındasın.
binalar tek tek yıkılırken,
sen altında kalacaksın.

merak etme yalnız olmayacaksın,
etrafına bakacaksın.
yıkılmış olan tek kişinin sen olmadığını,
o an anlayacaksın.

kimi çığlık atıyor,
kimi ağlıyor.
bazıları ise,
huzura erdiği için seviniyor.

kimi on yalında,
kimi yirmi yaşında.
altı yaşında olansa,
annesinin ölü bedeninin yanında.

anladın mı gerçeği?
hayatın adaletini?
kimseye kıymıyor bu dünya,
aynı acıyı çekiyor hepsi.