Öldürüldüğü anda hemen tepesinde dikilmişti Dedektif Azrail. Sorgulamaya başladı.
“Seni kim öldürdü biliyor musun? ”
“Bilmiyorum,” dedi Mübarek ölü.
“Düşmanın var mıydı? ”
“Sanırım yoktu. Çünkü yaşamım boyunca kimseye kötülük etmedim. Yufka yürekli biriydim. “Karıncaya bile kıyamazdım. Yürürken ayaklarımın ucunda bir karınca görsem, yolumu değiştirirdim.”
“Her gün elini yıkar mıydın? ”
“Yıkardım tabii.”
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta