Şu Geçmiş ne Güzel Şiiri - Kemal Berk

Ne selpak bildik nede peçete
Bir ayna, bir tarak bir mendil cebimizde
Jöle yokken, limon sürdük saçımızın teline
Bir eşofman takımı,üç kardeşin elinde
Ana baba sevinirdi, kavgasız gürültüsüz giyince
Giyer gezerdik kocaman yakalı gömlekle
Havalıydık, benzemezdik bu günün gençlerine
Gece gündüz gezer, şehir avcumuzun içinde
Mahallenin kızlarını, bacı diye bilince
Kimse bakamazdı sevdiğimiz güzele
Baş kalkmaz, kaş oynamazdı öteki güzellere
Zaman zaman kava ederdik, öteki mahallenin göbelleriyle
Kızardık, vuruşurduk öteki mehlenin çocuklarına yenilince
Ana, baba duymasın diye ederdik yeminli sözlerle
Hele Ramazanda her akşam şehrin başka bir camide
Terafih kılar, verirdik ortalığı velveleye
Para nedir, pul nedir bilemedik bir kere
Herkes getirir birlikte yerdik, evden getirilenle
Toplanırdı bağdan bahçeden, dönerdik heybe dolu çiğdemle
Sokaklarda ev ev gezer toplardık yağ bulgur peynirde
Yapardık bulgur aşı, güzel olur göbelerle yeyince
İşimiz olmadı, Ne radyo bildik, nede internette
Moda yokken, kin yoktu, kibir yoktu bilmeyince
Hep birlikte kızıyla erkeğiyle kardeşliği öğrenince
Ben değil hep birlik de biz olmayı bilince
Hep beraber ağlayıp, hep beraber gülünce
Dostluğu, kardeşliği büyükler öğretince
Yoktu ayrımız gayrımız, sevmeyi ve sevilmeyi bilince
Kemal BERK.
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Çorum-Sungurlu.