birde ben tutsam....
şu feleğin perçeminden....
şöyle bir döndürsem....
fengire gibi...
nasıl olurmuş bir görse....
şu garibi....
bağlasam elini kolunu....
esir tutsam....
beklese umutla yolumu....
ben hep unutsam....
güzel olurdu harbi....
umudu tükense onunda....
üşüse büzüşüp....
soğuk gecelerin koynunda....
yalnızlığı bölüşüp....
yastığı taş döşeği gazete....
bitmese derdi....
anlar mı bilmiyorum....
o zaman....
sadece dinliyorum kendimi....
böyle zaman zaman....
hayal ediyorum düşünüyorum....
acep böyle bir hayatı....
hiç sever miydi....
yaptıklarına değer miydi....
yine kalmışım kendimle baş başa....
tutmuş perçemimden....
çeviriyor fengire gibi....
başımı koymuşum taşa....
ah çekiyorum derinden....
bırak be bırak artık şu garibi...
laftan anlamaz ki....
duysaydı feryatlarımı....
yüklenmezdi bu kadar....
bunca kör talihi....
acıması olaydı eğer....
kısa keserdi tarifi....
zalim olmasa eğer....
ne yoluma çıkar....
ne bir köşede bekler....
nede görür adres sorardım....
olmazdım talibi....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 28.11.2024 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!