Şu ezanlar ki Şiiri - Adem Arslan 1

yine edalı sedalı müezzinin sabahi sesi duyuluyordu
hayya alessalah hayya alelfalah haydin namaza diyordu
nidayı duyan müslümanlar çağrıya uyup camiye koşuyordu
ezanlar bitmiş müminler rabbin divanında namaza duruyordu

şu ezanlar ki iman ile birliğe beraberliğe çağrı
bu ezanlar ki islam ile eşitliğe bütünlüğe çağrı
o ezanlar ki ibadet ile düzene dirliğe çağrı
akifimin dediğini unutma şu ezanlar ki dinin temeli

ne hıristiyanın çanını isterim ne de hahamın havrası
ne mecusinin ateşi yansın ne de çalsın papazın kilisesi
yeter bana müslümanın camisi islamın ehad minaresi
isterim ki şu ezanlar ebedi yurdumun üstünde inlemeli

hıristiyanlar pazar günü kilisede çanını çalar
haham özel günlerinde havrasında nutuk atar
müftüm, vaizim allah’ın evi camim de nasihat eder
imamım, müezzinim islamın nişanesi minaremde ezan okur

ben ne hıristiyanım ne de yahudi elhamdulillah müslümanım
ben ne papaz ne de haham isterim biiznillah yeter bana imamım
ben ne çan çalar ne de ateş yakarım bismillah okunsun bana ezanım
başka bir şey istemem rabbimden inşaallah onu duymak ister imanım

şu şehadet kanıyla yoğrulan cennet diyarı vatanımda
ne havra isterim ne de kilise şehit dolmuş toprağımda
ne ateş yakılsın ne de çan çalınsın özgür millet bağımda
yeter ki bulunsun camim okunsun ezanım yanı başımda

şu ecdad diyarı vatanım köşe bucak camilerle dolmalı
hiç susmamalı ezanlar her gün beş vakit daim okunmalı
böylece müslüman türk-islam kimliğini iyice bilmeli
her ezan sesini duyunca ürperip ne olduğunu anlamalı

ben-i adem
12-06-1990