Su Duruluğu Şiiri - Nebih Nafile

bazen istanbul yazdırır
bazen su duruluğu
bazen sen

bir kadının
koyuvermesi gibi kendini
gün geceye teslim oldu
buram buram aşk kokulu
tenimde kışkırtıcı bir ürperti
usumda sen…

gece bir garip
senden uzaksa bir de
bir başıma
bir yanım istanbul
öbür yanım sen
suskunluğumda gecemin
haykırışım ol
özlem gözyaşlarımın mendili

nasıl da erteliyoruz bugünü yarına
yarını öbür güne
oysa zaman akıp geçiyor
bir başıma bırakma beni
al yalnızlığına
yalnızlığımız olsun

bir uçak havalanıyor yine
yırtılıyor, yırtılıyor bulutlar
gecemin çığlığında
sana dağıldığı gibi yüreğimin

duydun mu? duydun mu?
az önce türküler söyledim sana
dudakların hâlâ aklımda
tenin düşümde
tıpkı istanbul gibi…
istanbul gibi duygulu, istanbul gibi gizemli
yirmi dört saat yani

boğazdan bir gemi geçiyor
bir hüzün çöküyor
yüreğim sana süzülüyor
elim sana varmak
ayağım sana koşmak istiyor
al beni boğazına
derinden ve işleyerek iliklerime…

"Su Durluğu" 2013