Şu dünyaya alışırken Şiiri - Şule Solakoğlu

Yalnızlık içimizde gülün dikenine benzer.
Ayrılığın sarhoşu olmuşuz beklentilerimizle.
Hayata sille atmışız yaşayalım diye.
Yok olmuşuz kendi kendimizi ararken.

İçimizde hep bir ümide yer açmışız.
Birgün belki olur diyerek.
Az gülmüş, az sevmişiz
İsteklerimizle yarışırken.

Mazlum insanın belli ki hayata küskünü.
Umutsuzluk ise gerçek yüzü.
Aradık adım adım dikensiz gülü
Şu dünyaya alışırken.

'You are familiar with the world

Loneliness is similar to us roses thorns.
We became drunk with the expectations of the separation.
Let's live life they were at the buffet.
We ourselves were not searching for.

Inside the room we were always one of hope.
Maybe someday she will.
Less happy, little did I
While competing with the request.

Life is obviously resentful of oppressed people.
The real face of despair.
We do not have thorns rose between step
You are familiar with the world.'