ne garip su dünyanin ask iliskisi
sevgi ile cogalirken tükeniyorsun
yedi kat göge eriyorsun sevgili bulunca
daldan, budaktan hic sakinmiyorsun.
egri cizgileri düz görüyorsun yürürken
pembe hayallerle mutluluk veriyorsun
bes duyun amade, emirler veriyorsun
kalp baska, akil baska bilmiyorsun.
kizil aksamlar batarken mor gecelere
ruhunu sariyor sarmaliyor bir haz
öpüyorsun cilginlar gibi sevisiyorsun
kör dügümle pembe safaklara uyaniyorsun.
basliyor yeni bir gün elele, gözgöze
gezip tozuyorsun sevgilin narin, ince
bitmez saniyorsun günler hep böyle
ölümü ayriliktan gayri görüyorsun.
bir saltanat sürecek ve bitecek
gelecek nesillerde aynisini edecek.
yas kemale erince bilecek sirlari
cözünce is-isten gecip hepten bitecek!
Kayıt Tarihi : 13.2.2010 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!