Su Dokudum Şiiri - Hasan Kocabaş

Sayfa sayfa su okudum
Mürekkebi gözlerimden
Damlaları sözlerimden
Derya deniz su dokudum

Akarsularla çağladım
Vadilerde ormanlarda
Vardım deryada ağladım
Yorulduğum zamanlarda

Giriverdi bedenime
Hücre oldu doku oldu
Buharlaştı koku oldu
Siniverdi gül / tenime

Ay ışığı giysisiyle
Yakamozu seyre daldım
İç ısıtan nefesiyle
Sis içinde mahzun kaldım

Değişiverdi an be an
Bir gün dolu bir gün çise
Döndü zambaktan nergise
Halimden haber sormadan

Dönüşünce akarsuya
Çağıldadı Yengeç oldu
Kıskacına girdi dünya
Kurtulmak mı / çok geç oldu

Masum bebek gibi bakar
Sevdiği gönlüne yarsa
Hırçınlaşır gönlü darsa
Köpüklenir bentler yıkar

Duyguları buz tutunca
Akrep olur kuyruğu dik
Merhameti unutunca
Kırıp döker buyruğu dik

Kanıverdim cezbe vardı
Buz yeşili gözlerinde
Geç anladım çok derinde
Karanlık bir izbe vardı

Bir duruldu inci mercan
Bir silkindi Balık oldu
Kolay lokma değil ey can
Boğazımda kılçık oldu

Gün geldi hüznü büründü
Yaşlar aktı yanağından
Güldüğünde düş göründü
Bal döküldü dudağından

Sahilinde dinlenirken
Asude hoş bir umuttu
Coştu çalkalandı birden
Dalgalandım deniz tuttu

… … … … … … … …

Sayfa sayfa su okudum
Mürekkebi gözlerimden
Damlaları sözlerimden
Derya deniz su dokudum

Bir içim su olsan bile
Bulamazsın bende sefa
Yer gök deniz gelsin dile
Var mıdır dünyada vefa