kendi sesimden
sıkıldım
elini koy yüreğim üstüne
atışları yorgun
karlanıyor tepeler
aşağılara ayaz
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




yanlızlık mı dır yoksa yüreğine yoklama mı su doku her yerde her şeyde. biz ona o bize muhtaç.farklı olmuş. saygılar
İnsanın kendi sesinden sıkılması, yalnızlık deniyor adına bazen, kalabalıklar içindeki yalnızlıklarda bir ses, bir nefes sevilen olsun isteniyor.
Kutlarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta