Su Değirmeni Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

vadi yamacında yıllar aldı hatırasını
susuz kalmaz yaz sıcağında
gür akan bizim dere
peyke çarkı pervane daima
su değirmenin- yüksek dağda sesi
dağ selvilerin kısa raksında
çınar-ceviz ağaçları sırdaş
ve yuva kuran serçelerle
ilkbaharda kekik rayihası devaranda
bin adım ötede favori yeşili ormanda
düşlere daldığımız terasta
bazen sukün bazen hüzün peykede
zaman aşındırmaz cesaretini
zaman eskitemedi tekerleğini
taş duvarları yosun atlası
karıncalar taşır ganimetini geceler boyu
su değirmeni cömert onlara
ekmek kapısı açlık sınırı
altında yaşamayan babaya
dereden-tepeden sözlerle geçer
gelen-giden işcimen köylülerden
toz bulutu içinde gömleği baba
yıkar gür akan suda
dört mevsim gün ağrımadan
gür batmadan mütemadi
kaderi nesilden nesile su değirmeni