Su Değirmeni Şiiri - Yusuf Bilge

Çok eskilerden kalma kuş tüneği virâne,
Su arkıyla kurumuş,
Çarklarıyla paslanmış,
Derin uyku semesi taşlarına yaslanmış,
Deve dikenleriyle sarılmış dört yanından...

- Dur duraksız dertli dolap
Bak, nasıl da uslanmış,
Dedim ve sustum o an...
Bakışlarıma çöreklendi bir çakır yılan,
Geçmişi yorumladı,
Geleceği de...

Çocuksu anılardan günüme taşıdığım,
Çarka vuran su sesi,
Buradan olabilir...

Aklım,
Kelebeklerin pır pır eden kanatlarında,
Tekleyen sargın yüreğimse,
Çiçeklerin hem alında,
Hem morunda kalabilir...

Susayan dizelerim,
Hal diliyle öğütçü böyle harabelerde
Eski bir fotoğraf gibi solabilir...

Kendime saklardım ya en görkem esini,
İtiraf etsem korkarım,
Değirmencinin ruhu
Sesime gelebilir...

Yeni yeni kavrıyorum,
Ezelin birikimini
Ebedî kılmanın sırrı,
Şimdi yaşamak şimdiyi;
Alıcı kuşlar uzun emelli avlarını,
Taa can evimizde bulabilir...

Bir nefes sonrasına kimin garantisi var
Ve Dünyâ kökten bizim olsa ne yazar? ..!
De bana Gülüm! ...
Ölüm var bre,
...........ölüm...
...............ölüm! ...?

YUSUF BİLGE