Su değirmeni-2 Şiiri - Halil Aydın

SU DEĞİRMENİ -2
Çatakta bir su değirmeni
Hep düşer aklıma
Yıllarca uğuldayarak döner dururdu
Sesi yayılırdı dağlara taşlara

Başında beyaz takkesi
Uzun boylu, şalvarlı bir adam
Kapısından girer, çıkardı
Değirmenin ayarlarını kontrol eder
Dururdu, söğüdün koyu gölgesinde otururdu

Önün ’de söğüt, kavak ağaçları
Serin, serin esen, rüzgâr önünde
Lirik, lirik fısıldaşırlardı, değirmenin su sesi,
Ağaç dallarında türkülerini söyleyen
Kuş sesiyle biri, birine karışırdı

Vadinin bir tarafında büyük geçenin korusu
Bir tarafında küçük gecenin korusu
Arka taraf da çatağın düzü
Yemyeşil otlar, içinde renk, renk çiçekler vardı
Birleşirdi biri biriyle ne güzel görünürdü

Her iki korundan sığır, koyun kuzular inerdi
Sularını içerlerdi çaydan kana, kana
Çobanlar buralarda buluşurdu
Azıklarını katarlar, sohbetleri koyulaşır
Hatta bazen gölgeye uzanır, birazda uyurlardı

Yıllar geçti aradan, yıkılmış su değirmeni
Taşları saçılmış etrafa
Olukları, değirmen taşları asılı kalmış
Sessiz, sessiz sanki ağlıyor su değirmeni

Sanki olukları bekliyor; belki su gelir diye
Kırıkmış kanadı kolu, eser yo çarkından
Kulağıma san ki, sesler gelir gider
Sessiz, sessiz ağlıyor su değirmeni

Açılır hayaller eski bir su değirmenine
Hatıralar canlanır gözlerimin önünde
Hani o iyi, kötü, acı hayallerimden
Ağlayan su değirmenin acısı düşer içime
HALİL AYDIN (Sizden biri)