Su'dan Gelir Aşk Hikâyesi Şiiri - Atabey ...

Atabey Aydı
22

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Su'dan Gelir Aşk Hikâyesi

Gün geceye haber veriyor…
Karanlık çöktü çökecek
Çöllerde bedenim soğuğa direnecek
Kum taneleri karışacak nefesime
Gülün dikeni gibi batacak kalbime
Ağlamak yaş getirir bedenime
Alnım kırışık, susuz topraktan bir görüntü
Sensiz ufalan bedenim kum tanelerine büründü
Sev… sevgi… sevgilim

Vakit beklemekse ölüm es geçer
Sen yetişirsin zaman hızlı geçer
Ölüm tez elden gelir geçer…

Elinde bir tas, parmağı ilahi işaret
Sevgilim al, önce sen iç bu bengisudan
Yaşayalım durmadan,
Başladı hikâye aşkı muhabbet olan sudan

Diyorsun ki içilmez o içi boş tastan
Yarısı boş, diyorum
Diyorsun ki içmem dolu olmadan
Yetmez mi ki yarısı dolu, diyorum
Boş olmuşsa kalanın ne kıymeti var, diyorsun
Bir damlaya can doyar, diyorum
Aşk doyumsuzdur, çok ister, diyorsun
Bende büyüyen o doyumsuz aşkın susuz kalırsa, diyorum
Susuz da büyür benim aşkım, diyorsun

Evvelde bir su gibi şeffaf yaşadık, diyorum
Terk edilmiş diyarın nehriydi o, diyorsun
Yok mu oldu ki o, diyorum
Sen Mecnun oldun olalı gözün görmez oldu, diyorsun
Ağlıyorum halime, âmâ olsam, diyorum
Anlasana senin bir gözün benim, diyorsun

Ya aşk! Kavruldum, ufaldım, yandım deryaya bakarak, diyorum
Ölmedin ya, ben senin ateşini o tastaki suyla söndürürüm;
O suyu içmem, diyorsun
Yerden göğe uçamam, kanadım kırılır, suya muhtaç ölürüm;
Sen uçmayı semalarda mı öğrendin ki, diyorum
Ben senin yerdeki gölgenim; gece olur uçmak için giderim, diyorsun

Ben seni istedim, sen benim için bir su içmedin, diyorum
Ey aklı bir suya düşkün olan canım, içtim de sen görmedin, diyorsun
Nereden buldun da ben olmadan içtin, diyorum
Gündüz vakti elinde bir tası olana muhtaç idim;
Gece vakti seni görmeye nasıl gelebilirdim ki, diyorsun
Gündüzü sen içtin, geceyi bana içmek kaldı;
O tasın yarısını sen içtin, yarısını ben mi içeceğim, diyorum
Ey semadan kan ağlasa yine de içmem, o sanadır senin içmen gerek, diyorsun

Naz etmeseydi gönlün içerdim hemen, diyorum
Öyle yapmasaydım kurur muydu dilin damağın;
Senin aşkın değil, benim aşkım sana iç diyecek, diyorsun
Anlamak için biçare düştüm kavrulan çöl kumlarında;
İçmek içinse geç oldu içeceğim, diyorum
Sen o suyun hikmetinle yaşa ey sevgilim, iç artık, diyorsun

Sadakat gönlümün salıncağında sallanıyor sevgilim, diyorum
Senin ruhun sema âleminin huzurunda;
Bense yeryüzünün fanisinde kahırdayım, diyorsun
Niçin istedin bunu benden, diyorum
Sen zahmet çekme, bana -bu faniye- olan aşkını zapt edemedin diye, diyorsun
Ben oradayken huzurlu mu olacağım ey aşk;
Söz kalmadı bende, divane oldum senin gönlünde, diyorum
İki dünya arasında kalma ey aşk, ben de geleceğim;
Geleceğim vakit gün geceye haber verecek…

1 Mart 2015

Atabey Aydı
Kayıt Tarihi : 10.7.2015 05:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bir bardak suyun hatırına gözün gördüğü madde bir cansız olmaktan çıkıp basiret idrakiyle ruhun farklı derecelerindeki yansımalarının akılda zuhur ettiği vakit, aşkın doğduğu beyaz gönülleri ilahi bir arzu ve heves ile İslam'ın doğduğu çöl topraklarındaki susuzluğu dile getiren bir aciz kulun, kurguladığı hikâye için eğri kalemiyle yazdığı şiir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Atabey Aydı