Gözyaşlarında
Hüznün ve sevincin
Süzülmüş masumiyeti var
Özünü bulmuş akar
Aynalar da kararır
Gün doğar mı
Pussuz aynalarda?
Gidiyorsun, mavide
Kanat çırpan bir kuş gibi
Çığlık çığlığa.
Şimdi ne ölmektir kurtuluş
Nede kaybolmak doğada
Böyle adsız
....................asılsız,
Böyle yüreğin yangın da olsa
Görmeyi öğreniyor insan
Bir su damlası gibi
Kimselersiz kalınca.
eylül ' 95 ist.
Hakan YaşarKayıt Tarihi : 31.7.2006 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ona dokunduğunuzda boğuk ve yavan çığlıklar attıran bir böcek gibidir yalnızlık...Belki bir arı da yalnızdır...
antolojim+10 puan
bu cümlenizden etkilendim,kaleminiz daim olsun
yalnızlık...Belki bir arı da yalnızdır...
bu cümleniz çok etkileyici
TÜM YORUMLAR (3)