Su Damlası.. Şiiri - Müşfik Saltık

Bir beyaz gül salınıyor penceremin önünde
Yaprağında bir su damlası, ilişiyor gözüme
Damladan yansıyor güneş, pırıldıyor damla
Çekiyor beni kendisine, kapılıyorum büyüsüne
Şeffaf, berrak bir küre, yeşil yaprağın üzerinde
Nasıl geldi oraya belirsiz, ne bekliyor böyle sessiz.
O bir yağmur damlası mı, yoksa gülün göz yaşımı
Nereden geldi bu sorular aklıma bilmiyorum
Güller ağlar mı, onların da duyguları var mı
Duyguları simgeleyebilen gülün de duyguları olmalı
Öyle ise gül neden ağladı, onu kim böyle derinden yaraladı
Kuruyup dökülme, yok olma korkusu mu , gülü ağlatan
Yoksa fark edilmemenim, ilgisizliğin, yalnızlığın burukluğu mu
Tek başına kalmak mı koca bahçenin bir köşesindeki camın dibinde
Peki beni bu hale getiren ne, bir su damlasına bakıp
Bunca düşünceye dalmama sebep olan ne.

Haziran 2004