Su Damlası Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

havanın buğu durumundayken
gecenin serinliğinde
toprakta veya
bitkilerde
ya da yüreğimde toplanan
küçük su damlasıydın sen...

içinde papatyalar açardı
mis kokardın
satır sonuna denk gelen tek heceydin
ilk defa görüyormuş gibi heyecanlandım
perdesiz gitarlar gibi,
nereyi tutacağını bilemedi parmaklarım
sessiz bakışlarımda yakaladım yapraklarını
gök çökmedikçe üzerime
ya da dağlar yer değiştirmezse toprakla
hatta tek damla sen kalsan gözlerimde
akmayacağım...

suya çekiç vurulmaz
bir çiçekte
bir yürekte çiy damlasıysan eğer
ne çiçeğe
ne de yüreğe
asla güneş doğmaz...