Senin olmadığın bir anda kendimi
aradım yalnızlığında korkak ve ürkek
çocuğun yüz ifadesin de buldum...!
Ağlayan masum göz yaşlarımda
akan su damlasında kalbine akacak
ırmakları yaratarak denize akıtıyorum…!
Sonsuzlukta bile hep sende ebedi
yaşamak için seni saklıyorum
seni özlediğimde bir bulut gibi
bana yağdır su damlacıklarındaki
zemzemle kutsa beni ne olursun...!
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşünceyi evrensel boyutta düşün
düşünceler insanlığın ilk dokunuşlarıdır
dağlar kadar yüksek nehirler kadar hızlı
ama dedim ya
insan olma
insanlaşma sürecindeki dünyada
ne kadar gerçek olabilir ki
sessiz çığlıklar boğuyorken
et kemik yığınlarını....
TÜM YORUMLAR (2)