dal kırıldı,
yaprağa bastığımdan beri...
su kurudu,
toprağa taştığımdan beri...
ot bürüdü,
yeşili ezdiğimden beri...
dal kırılmadan,
su kurumadan,
ot bürümeden...
tanısaydım keşke seni...
olsun, yine de gel beri...
Yunus Emre CoşanKayıt Tarihi : 7.8.2008 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!