Su Çürüdü Şiiri - Mete İlkyaz

Ey karanlık gök
Zamanın suskun oğlu
nerdesin
Çılgın keklik
Şımarık ebem gümeci
Ve
Gök kuşağının son rengi
şimdi gördüğüm
Hayat başlamamıştı
O zamanlar
Biz öyle sanıyorduk ya da
Çapkın ihtiyar oysa
Son kez sevişmişti
Billur gibi
Bir yalnızlık
Bekliyor bizi
Gözlerimi kapıyorum
Dilim yara bere
Bildiğim tüm diller ıslak ve yabancı
Yüzüm kırık dökük
Su çürümüş artık
Havada hiç bilmediğim bir rutubet kokusu
Ve yaz ortasında kar yağıyor
Şaşkınım