-Su, Çocuktu O Zamanlar...

Ceviz ağacından mobilya yapmayı
bilmiyordu insanlar
Orman mutluydu Kızılırmak'ın türkülerinde
Tüm romanlar mutlu sonla biterdi
Sahaflar babacandı
ve erken açılırdı dükkanlar
Dünya çok büyüktü o zamanlar...

Sana akan tüm nehirlere adını yazdım
Su, çocuktu o zamanlar
El sallardım tanımadığım tren yolcularına
Düşlerim otobüslerden önce varırdı İstanbul'a
Güneş sadece bizim kasabamızı ısıtırdı...

şimdi her yer duvar
Güneşsiz sokakların adı yok
Çamur kokulu gölgeler kanattı beyaz düşlerimi
Şarkılar akşamdan kalma
Zamanın vicdanı sağır
Geceyi şiirle öldüreceğim
Anılarım sigara izmaritlerine saklanmış
Masum çığlıklarım kelepçeli
Kar suyu üşütüyor vadilere söylediğim türküleri

İşgal edilmiş mavinin tüm tonları
Yağmur pencereme küsmüş
Bayat müjdelere isyan ediyor umudun dizeleri
Neden'le başlayan binlerce soru...

Gecikmiş Randevum
Sevgim,
Kırk yıldır beklediğim
Otobüs camında saklı düşüm
Katlettiler yedibin gecemizi
Yediyüz bahardır neredeydin
Neredeydin su çocukken
Düşlerimi petrol karası gecelere
anlatırken neredeydin...

seni saklayan dağlara kızgınım
Affetmeyeceğim Erciyes'i, Dicle'yi, Torosları...
Dargınım sana getirmeyen yollara
Geç te olsa iyi ki geldin
Yitik yılları gülüşünle sileceğim
Aşksız gömülmeyecek cesedim
Ya gelmeseydin
Ya buluşmasaydık....

Mart-2008