Şu Bir Bardak Şarapta XVII

ŞU BİR BARDAK ŞARAPTA XVII

Adını anmam anamam,dilim dökülür sonra
Varlığına ulaşamam, evren pul olur başına
Şu bir bardak şarapta, kapu’yu buldu ruhum
Sen ki ey adı saklı,sen kadim bir tabu’sun

Yetmedi denizi kuru ettiğim, asayı yılan
Çölü cennet eyledim, ne bu feryad-ı figan
Şu bir bardak şarapta, inkarın gördü ruhum
Sen ki ey Zefirus, altın putuyla Harun’sun

Görkemli geçmişiyle barışık bir bey konağında
Uzun sürmüş nadastasın,saklı çiçek tarlalarınla
Şu bir bardak şarapta ıtırın duydu ruhum
Sen ki ey konak gülü, cangılda naif kuş’sun