Şu Bir Bardak Şarapta VII

En davetkar bakışıyla fırlattığı, istihza yüklü hançeridir
Farkında mı kırdığı hoyratça, sırsız aynamdaki siluetidir
Şu bir bardak şarapta nedamet buldu ruhum
Sen ki ey Ban-ı Çiçek, Araftaki son putsun

Düşsel kanatlarıyla Baksı’nın ruhu, ulaşmak için Arş-Ala’ya
İhtiyaç duyar mı hiç, kenetsiz balmumu kanatlara
Şu bir bardak şarapta, kibiri buldu ruhum
Sen ki ey gönülçelen, kadim bir İkarus’sun

Doruğunda Toroslar’ın, bir gölcüğe atılan ufak bir taş
Ne denli değiştirir ki, Evren’in geçmiş ve geleceğini
Şu bir bardak şarapta, dinginlik buldu ruhum
Sen ki ey Bahtsız Ece, kadim bir sönmez korsun