Rahmeti kaynağından, emmiş de yudum yudum;
Cennetlerden bir köşe olmuş, şu benim yurdum!
Ümitsizlik kapısı değil elbet burası
Veliler yatağıdır, burda yiğidin hası!
Kurusa ırmakları; solsa yazı, baharı;
Tükenmez bu toprağın, şanlı kahramanları!
Gün doğudan doğdukça, binlerle yiğit doğar;
Zulüm kudursa bile, korkmaz imanla boğar!
Minarelerde ezan, dudaklarda dua var
Yükselecek bu seda, arşa erecek kadar!
Deli rüzgarlar gibi, tersten esmek olur mu?
Allah'ın rahmetinden, ümit kesmek olur mu?
Kayıt Tarihi : 18.3.2005 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)