Şu benim uslanmaz divane gönlüm

Şu benim uslanmaz divane gönlüm
Hangi dala konar bilemez oldum
Bir günüm bir günü tutmaz inan ki
Eğlenip bir yerde kalamaz oldum

Ne derdim bitiyor ne de kederim
El gülerken ben kasavet çekerim
Hep boşuna ben gözyaşları dökerim
Artık onları da silemez oldum

Ne gelirse gelsin bilirim haktan
Dünyanın tadını unuttuk çoktan
Beddua mı aldım kahpe felekten
Ağladım bir kere gülemez oldum

Sanki bir yalnızım dağlar başında
Tat mı kaldı ekmeğimde aşımda
Neyim var ki dolanayım peşinde
Bıktım dünyadan da ölemez oldum

Bu gönül dünyadan murat almadı
Hiç kimseler hallerimi bilmedi
Azrail de kıymet verip gelmedi
Ne yana gideyim bilemez oldum

7.94