Su, Ateş ve Yalnızlık Şiiri - İsa Yılmaz

yalnızlık, sen hiç değişmemişsin
sen yaşlanırken sen hep aynı kalmışsın
zaman duruvermiş gözlerinde
o alaycı bakışların hala yerli yerinde

yalnızlık, sen hiç değişmemişsin
sana aşığım biliyor musun
ama senden hala nefret ediyorum
git, diyemiyorum; ama kalmanı da istemiyorum
ne illet bir şeymişsin
su mu, ateş misin
düş mü, gerçek misin

ah yalnızlık, ölüm mü, hayat mısın
dikilir de karşıma meydan okursun
ben seninle savaşmam
ama barışacak da değilim
yine de iyi ki varsın
beni biri öldürecekse bu sen olmalısın
bana hiç yalan söylemedin

yalnızlık, sen hiç değişmemişsin
ben sana aşığım
ama senden nefret ediyorum hala…

22.X.09