Su Aşkına Şiiri - Burhan Gündoğan

Genç bir arkadaştım
koltuğun arkasındaki kitapla
güler ve tadı kalır damağımda

Şehrin yüzü bozulur
ardıma düz taban ayaklar düşer
Ben
eski yollarla gidenim
Kış donar
umut başkaldırır yine

Bütün klaksonlar eksik çalsın
yüzüme
duraklar yolcusuz dursun
öylece
motosikletler susturucusuz
egzoz gazlarıyla
çıldırsın temmuz sıcağı

İçimdeki yırtık arzular
bir hırdavatçıda kalsın
neme lazım
her gün sökümüne
çekiç sesleri insin
boğuşsun köpekler
eski otobüslerin içinde
zaman
aksın
aksın
aksın

Bütün vakitler hep tefeci
kapı aralığında
bıyık büker bize
gül kokulu aşklar düşer
kan kokulu sofralardır önümüzde

İçimde son öfke
son yapraktır dalda sallanan
son el kaldırma kurtuluşa
ölüm uzak
yaşamak kalkar yerden
artık yeter
su aşkına