Şu Aralar... Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Gitmesi gerekiyordu gitti...
Bitmesi gerekiyordu bitti...
Geriye sadece yazdıklarım kaldı.
Bir sesini duydum yine
İçim cız etti biraz
Ve biliyorum geçer yavaş yavaş...
Vazgeçiliyor,veda ediliyor
Ama unutulmuyor Aşklar...
Gözümden ne yaşlar akmıştı ona...
Bu kalem neler yazmıştı...
Bir sigara,bir votka
Hep onu paylaşmıştı...
Ölürüm sanıyordum giderse
Bir daha sevemem diyordum.
Onun kokusuydu bu dünya...
Her defasında veda ediyor
Ama o da gidemiyordu...
Unutma der gibi bakıyordu...
Olmazdık biliyordu
O da alışmıştı,kaçtıkça dönüyordu...
Onun küçük benim büyük Aşkım
İte kaka yürüdü...
Belki çok bile sürdü...
Ve defalarca biten şey
En sonunda bir toz bulutuna döndü...
Kırıntıları gözümden yaşlar akıtıyor şuan
Ama o da olmasa ben zaten yazamam!
Üstelik yeni bir çiçeğim var kalbimde...
Adı baştan belli değildi
Sadece öylesine biriydi,
Bu dişi kalbim onu da sevdi...
Kalırmıyım,kaçarmıyım bilmem ama
Anladım ki ben sevmekten vazgeçemem.
Eski aşkımın mavimsi hüznü
Yeni aşkımın pembesine bulaştığında
Hafif bir iz bıraksada
Ben pembeyi lekeli de severim!