Şu Anda Sen Uyuyorsun Şiiri - Adem Durmazer

Saat gecenin ikisi olmuş
Ve ben hala oturuyorum
Perdeyi hafifçe aralayıp
Dalgın, dalgın sağa sola bakıyorum
Sokak lambasının çevresinde uçuşan sinekler
Bir görünüp bir kaybolan yarasalar
Ve az ilerdeki çöp bidonlarının
Etrafında dolaşan kedilerden başka
Ne gelen var ne giden
Ne de ışığı yanan tek ev
Dışarıdaki sessiz karanlığa gömülerek
Kendimi dinlediğim
Şafak söküp gün ağarana kadar
Uyku nedir bilmediğim
Bu gece benim ne ilk gecem
Ne de son gecem olacak
Sensizliği yaşadığım her gecede
İçim hüzünlenip, gözlerim yaş dolacak
Oysa sen ne benim gördüklerimi görüyor
Ne çektiklerimi çekiyor
Ne de duyduklarımı duyuyorsun
Çünkü şu anda sen uyuyorsun