ŞU ANADOLU KADINLARI VAR YA
Şu Anadolu kadınları var ya
Yüzleri gül
Yürekleri gülüş
Her yanı sevda
Gün yirmi dört saat çalış
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Şiirilerinizin özünü ve yazılış biçimini anlatış tarzınızı çok çok beğendim. Akıcı ve tatlı bir yazım.Zira kadınlaırmız yokluğun değil,cehaletin kurbanıdırlar. Köylü kadınlarımız hiç durmadan çalışır. Şehirdekiler de öyle. Fakat kör cahillik onları kötü yorumlar. aÇAN KARANFİLE nasıl çirkin kötü denilebilir ki Kadınlarımız ölene kadar açan solmayan karanfillerimizdir. Kutluyorum.
O üretmiş çalmış eller
O çalışmış almış yeller
Biri kader dedi diye
İnanır da öyle beller Tebrikler duyarlı yüreğinize...
O üretmiş eller çalmış
O çalışmış yeller almış
Biri kader demiş
O da öyle bellemiş
Belaya alışmış
Alışmış ya kaldıramaz başını
Kimse silmez akan gözyaşlarını
O her zaman çatar ya kaşlarını
Gülmelere değil o acılara alışmış
KUTLARIM ÜSTAN ON ANT
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta