Şu an var ya
sessiz,
kendince;
ısız
bir garip mezarı,
avcı çeşmesi,
bir çoban ateşi,
yurt yeri,
kalp çırpınışı hani;
bir telefon beklemek…
Uzak, ırak…
Kalmak gibi bir hasret türküsünde.
Pencerede kalakalmak hani.
İçine ağlamak gibi.
Mutsuz da değilim aslında.
Beni benle bırakın;
kimle paylaşırım,
kime anlatırım yalnızlığımı?
Mahmut Nazik 21 12 2017
Kayıt Tarihi : 28.12.2017 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!