Şu amalarda olmasa Şiiri - Alkan Öztaş

Ne yapmalıyım bilemiyorum doyuramıyorum yüreğimi
Hiçbir aşk acısı yetmiyor yada yaralı hiçbir yürek
Sessiz bir melodi gibisin geçmişten gelen kısık
Müzik gibisin sesiz ve bir o kadar derin
Eski bir aşktı bu yarası çoktan kabuk bağlamış
Biliyorum kendim eşeledim kendim tuz bastım yarama
Ama, ah şu amalar olmasa
Kendim istedim bunu belki de ilk defa
Ne istediğimi bilircesine umursamaz bir tavırla
Korkmuyorum ona doğru yürümekten
Tersi, koşmak geliyor içimden belki de ilk defa
Ama , ah şu amalar olmasa
Yeni kanıyor yüreği oda çok sevmiş birini
Çok haklı dayanılmaz bir acı çökmüş yüreğine
Kandırılmış , aldatılmış bilirim hiç bir ilaçta yok
Yada hiç bir poliklinikte yeri adı yok bu yaranın
Hiç bir merhem vefa değil bu yaraya
Adalet değil tabi ki bu hukukun hiç bir bendinde
Hiç bir fıkrasında yazmaz cezası
Ama , ah şu amalar olmasa
Ya bende bulacaksa teselliyi
Geri dönmek istemese de yüreği acıyor
Söyleyecek birkaç sözü var belli
Ufacık elleri titriyor gözlerinde bir kaç damla yaş
Ama akmıyor…
Öylesine tutkulu ki haykıramıyor
Bu acının içinde çok güzellikler yaşanmış
Ki üzüntüsü sevgisinden
Ama , ah şu amalar olmasa
İçimde eski bir platonik aşkın tadilatı sürerken
Tek korkum onu tekrar kaybetmek yada
Bir çocukluk çağı kadar uzaklaşmak
Yenildim bende kendime kabul etmek
Kabullenmek ne kadar kolay bilemiyorum
Ne istediğimi şimdi daha iyi anlıyorum
Ama , ah şu amalar da olmasa…

Alkan ÖZTAŞ