Şu alemde gezmeyim Şiiri - Erol Duygun

ŞU ALEMDE GEZMEYİM

Kadir mevlam günah bende var ise,
Nara yandır bir kez bile gülmeyim.
Ömrümce bu dünya dar gelecekse
Gülmek için boş boşuna yelmeyim.

Anlamsızmış yaşam, neden bilmedim.
İnsanları incitmedim kırmadım.
Yalancıyı riyakarı sevmedim.
Seviyor diyerek beni yormayın.

Nafile yoruldum, boşa üzüldüm.
Riyakarın defterine yazıldım.
Mansur oldum diri diri yüzüldüm.
Yalan ise şu alemde gezmeyim.

Yalancı dostlara inandım yandım.
Yüzünü güzele çevirmiş sandım.
Yaşam menzilinde hep yaya kaldım.
Bildim artık bari yola çıkmayım.

Gönül defterine yazılamadık,
Karanlıkda kaldık sezilemedik.
Bak gelip, geçiyor ömür ne yazık
Böyle imiş boşa kendim üzmeyim.

DUYGUN'a desinler deli divane,
Ölümüne sarılmışım davama.
Akıllıysam deli isem kime ne
Bundan sonra ben kendimi yazmayım.