çılgın fokurtularla akıyor
kızıl kahverengi bulanık styx
içinde binbir çeşit atık
bu gaita okyanusunda çırpınıyor
yüzsüz kemiksiz kimliksiz
günah ve mutasyon ürünü amaçsız sapık yaratık
ne ardan nasip almış
ne kapısından geçmiş etik
yüreksiz sinsi bitik
umarsız çığlıklarına
karışıyor hastalıklı salyaları
yıvışıyor geçtiği karanlık dehlizlere
kirli lacivert patlamalarla yapışıyor her bulduğu çepere
ve kusuyor beynindeki habis urların irinlerini
uğursuz uğultusuyla styx
böğürtülü burgaçlarına çekerken pis bedenini
yarlıgamasız sorgulamasız
homurdanıyor ürküntülü huysuz
hades için bile tehlikeli
bu doğumu anlamsız batık
zira ortamı enfekte edecek
hades'i kirletecek
zebanileri öğürtecek
zehirli bir katık
(11 ekim ’06)
* styx: yunan mitolojisinde yer altı dünyasının, uğursuzluk ve nefret saçan nehri.
Hades’e (cehennem) akıyor.
Kayıt Tarihi : 11.10.2006 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gezginler sitesinde şiirlerime galiz yorumlar yazan biri türedi. Anneme ve babama uzanan sınırsız edepsizlik ve de sebepsizlikte bir dil için, tamamen sessiz kalmam, yanlış da anlaşılabilirdi. Yine de bu adam için üzülmedim diyemem. Neden bir insan, durup dururken kendini bu derece aşağılayabilir ve aşağılatır ki?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!