Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Biz sustukça stutgartta susuyordu
Soyunuyordu gözlerinde güneyli bir gece
Ertelenmiş günlerin hüznü başlıyordu
Akıyordu zaman ırmağı içimizde, sessizce..
Nice yalnızlıklar uğurlamıştık günbatımlarında
Acılarda denemiştik umutlarımızın en güzelini
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta