Önyargılarım gittikçe artıyordu.Kazanacak mıyım? Ya kaybedersem ne olacak. Herşey, bu ikilemin tuzağında. Beynimde karışık sorular coşkulanıyor. İçim alev alev yanıyor. Kazanmak kaybetmek. Sorular kadar zor cevaplar kadar kolay değildim. Her soruda bir gelecek görüyordum. Stres beni istila etmişti.
-Ölüm gibi çok boyutlu, gökkuşağı renkli alkışsız kırkikindi yağmuruları gibi uğurlanır heyacanım.
Stresin dikenlerini donattığı açlışma atlasında geleceğin rengi gittikçe kavrengine bürünüyordu.
-Sözlerini düşüren anların tepesine çıktım.Nasıl bulunan ufkun bulutsu yoklamasında gönlümn sevda kapısı kapanmıyor.Bir damla gözyaşı ıslatıyor geleceği.
-Benim yüreğimde oluşan ansız meltemleri de anlatamadım bizim sınıftaki Meltem’e... Yalınayak aştım dağlar ve geceler adına.. Göğsümdeki aklanmış akların güzel düşünüşlerinde olurlar büyüttüm.
Kazanmaya ant içti kıyama duran başarının dil küresi.Yerküremiz, stresimizi küreğiyle içimizeden atamıyor. Hayatın kuralı buymuş.
Tamamını Oku
İşte günümüz hastalığı ve yazıda duruşu.Tebrikler Hocam
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta