ey okyanusu boyayan kesafet
incecik, narin safran çiçeği
rüzgarın şarkısına savrulur kırmızıları
soğuğa inadına direnen kökleri
bir uzak kayalığa çarpan çığlığından
devrildim, devriliyorum halâ
bir budala çıkardın ki ruhumdan
yenildim, yeniliyorum halâ
bu netameli deniz
bu hain temmuz
güneş batıyor içimde sessiz
firak doğuyor sonsuz
küçücük bir rüzgarla gitti
hatta rüzgarcık demeli
gittiği boşluk hiç değildi
kasırganın koptuğu yerde bir büyük yalnızlığım
anlamsızlığım, anlamsızım, sızım sızım yalnızlığım
bu sarhoş edici keder
bu tatlı hüzün
giderek derinleşiyor içimde çizgiler
giderek belirginleşiyor yüzün...
19.06.2012
İrfan KayaKayıt Tarihi : 19.6.2012 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!