Steven Segal’in çok sert filmlerinden birini seyrettim geçen akşam.
Gerçi sert olmayan bir tek filmini bile görmedim, ama!
lafın gelişi işte...
Nasıl da doğruluğun geri dönüşü olmayan sertliğinin senfonisinde
çatır-çatır kol, bacak kırarak ilerliyordu kitleler arasında;
vallahi iştahlandım iyiden iyiye!
aklıma hemen bizim trafik kavramımız geldi! ..
Her trafik polisi kendi içinde bir Steven Segal olsaydı
onun gibi doğruluğundan emin
dosdoğru dalsaydı trafik magandalarının
ayılarının arasına
bu davarlaşmış kitlenin sığır elemanları böyle rahat davranırlar mıydı? !
Çek 2 tanesini bir sokak arasına
bırak cezayı mezayı
dal tekme tokat,
bir-iki aikidosal hareket
ver eline bir kolunu, bir de bacağını davarın
bak bakalım bir daha kitle böyle davarlaşıyor mu yollarda!
ama tabii doğrucu olmanın kararı da ta en üstten gelmeli ha? !
bu noktayı unutuyoruz her seferinde
burası bizim ülke!
standartlar burada sökmez!
yine de Steven Segal’ın o doğruluğun senfonisinde
çatır-çatır kırdığı bacaklar, kollar, boyunlar
bana epey ilham verdi! ..
ellerine sağlık be Steven! ..
(Eylül 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 10.9.2006 20:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
usta be steven amcamın mafyaya haraç verdiğini duymadın galiba..))
tebrikler hoş satırlar..
TÜM YORUMLAR (1)