Namluların altında, mahmuzladım atımı
Gün doğarken bir daha, esti seher yelimiz.
Nere gitsem bilmem ki, kıtaları dolaşsam
Tüm yurtları suladı, coştu aktı selimiz.
Köşe başı bekleyen, tasmalılar nerede?
Pısırıklar sıvıştı, iki ara derede.
Kurtlar hücuma geçti, oymakları burada.
Şenlenecek elbette, tepe, düz, belimiz.
Senin adın aşina, bozkırlardan gelirsin
Bu damarda akan kan, Mete Han’dan alırsın
Şanı yüklen taşırsın, atan gibi kalırsın
Akıllımız bir yana, size yeter delimiz…
2013
Bekir KorkmazKayıt Tarihi : 21.3.2014 02:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!