Stemkarım Şiiri - İbrahim Özdemir 2

STEMKARIM

Tek seni yaşar tasalarım
Her gün çirkin ve zalim karalarım,
Gideli her şeye isyankarım
O gün bugündür ben stemkarım.

Sahte dünyada karmakarışık duygularım,
Sevdama hergün bölünüyor uykularım,
Hep senin mutlu yaşamanı arzularım,
Ogünden beri yalnız ve masumluguma stemkarım.

'Mutlumusun acaba'diye bu kaygılarımda,
Acılarım istifli sensizliğe vefakarım,
Gecenin sessizliğinde yoksan,olmaz sabahlarım,
Ta ozamandır sensizlige stemkarım.

Şehrin çöplükleri ekmek teknem olsa,
Yorgun bedenim sayısız hastalıkla boguşsa,
Ölmeden bu beden tabutada koyulsa,
Vız gelir sen olmazsan tek bu olur stemkarım.

Her gece kabus olup girsen rüyama,
Dört duvar gibi daglar yıkılsa bedenime,
Mutluluguna yıldızları mesken yapardım kendime,
Acılarıma degil umursamazlıgımdır stemkarlıgım.

Yüzün ay,gözlerin yakıcı güneş gibi,
Gökyüzünden kainata yerleşen melek gibi,
Eşsiz,şairlerin dillendirdiği sanki gönül güzeli,
Beni kerem yapıp terk ettigine stemkarım.

(DEMYANLİ) İbrahim Özdemir