Stem Şiiri - Furkan Kocabaş

Bilmem ki sebebi nedir, bu dinmez ağrı...
Ne için kesildi bu yaşta ellerim kudretten?
Hangi kor alev yakar bu denli bağrı?
Nerden düştüm, sual de olmuyor hikmetten.

O masumiyet ki yüzünde ivedilikle kandım!
Aşkın kör hissiyle seviyorsun sandım.
Sense attın aşkımı karanlık zindanlara.
Mahkum ettin gözlerimi ışıksız şamdanlara.
Şimdi yâdın leyâlimde hayalimle buluştu.
Bilmem ki nasıl olup bu gönül böyle tutuştu.
Taşsın da tek içimdeki ateşi söndürsün derya!
Sensizliğe uyanacağıma bitmesin bu hülya.

Sana bakıyorum, seni göremiyorum sende.
Derin bir yara açıyor bu halin bende.
Nereden bulacağım şimdi o hatrımdaki kızı?
Geçmeyecek mi yoksa bu gönlümdeki sızı?
Bu sızı ki artar senin bir bakışınla.
Hiç bir şey yapmayıp önümde duruşunla...
Ve günden güne canımı yakar bu sanrı.
Bu zulmün yerine alsın canımı tanrı!
Beni bir mezarda gören de desin,
Şu zavallı aşığa Allah rahmet eylesin.